Тастап ем сенуді ертегі, махаббатқа
Бастап еді шеруін ми қарсы жүрек жаққа
Уақыт өткен сайын билігі мидың қатайып,
Аз тыңдайтын болды жүрек жайын
Айтуынша мидың егер, нағыз болсаң еркек
Махаббат емес, саған жанұя, ұрпақ керек
Бірақ, шын сезімсіз бәрі бекер деп
Сыбырлайды анда-санда жүрек
Шапалақты ұрып қаспенен
Атқандай болдың мені таспенен
Көріп сенің сұлу көздеріңді
Кетіп қалды мына бас деген
Жаратқандай сені басқа әлем
Өзіңе шынайы да рас күлем
Махаббатың улайтын арақ болса,
Болайын сен үшін маскүнем
Растады сиқырын махаббатың енді миым
Басқаны сендей көретініме сену қиын
Уақыт өткен сайын билігі мидың қатайып
Салды ондай сезімдерге тиым
Айтуынша мидың қиналатын былай өзің
Тауысады өте жылдам жастарын көзің
Бірақ шын сезіммен бәрі келер деп
Еске аламын жүрегімнің сөзін